In het Kind Rebel boek wordt Jolie geïnspireerd door Frida Kahlo. Jolie komt er bijvoorbeeld achter dat Frida Kahlo aan worstelen deed. Iets wat vroeger heel bijzonder was voor meisjes. Frida Kahlo is eigenzinnig en laat met haar persoonlijkheid zien dat het goed is om je eigen koers te varen. Dat het goed is om ‘anders’ te zijn. En dat het goed is om te zijn wie je bent. Anne-Claire Fleer heeft meerdere overeenkomsten met Frida: zo is zij net als haar kunstenares en Anne-Claire kan zich volledig vinden in de boodschap ‘zijn wie je wilt zijn’. Sterker nog: deze boodschap is haar missie. Een missie die zij verspreidt op een speelse en artistieke manier.
Laten we bij het begin beginnen. Anne-Claire empowert vrouwen door middel van bodypainting. Zij maakt een canvas en vervolgens bodypaint ze vrouwen in dezelfde kleuren en stijl als het schildersdoek. De vrouwen blenden op deze manier perfect in en zo zijn zij zelf onderdeel van het kunstwerk. Anne-Claire maakt vervolgens foto’s van de vrouwen, die de zij ook toegestuurd krijgen na hun bodypaintsessie. Hoe tof? Vrouwen gaan door de bodypaintsessie hun lichaam op een andere manier bekijken. Ze zien hun lichaam meer in zijn totaal in plaats van een specifiek onderdeel, zoals bijvoorbeeld dat ene rolletje. Ze kunnen als het ware uitzoomen en zien wat er nog meer is. En dat is vaak hard nodig. Want onderzoek toont aan dat 97% van de vrouwen dagelijks één negatieve gedachte over hun lichaam heeft. En dat is hoog, maar volgens Anne-Claire ook niet gek wanneer je je bedenkt hoe wij - vrouwen - over ons lichaam praten. Tegen onszelf, maar ook onderling. Hoe vaak zeggen we wel niet wat we lelijk vinden in plaats van wat we mooi vinden?
Anne-Claire helpt vrouwen om hun lichaam te omarmen. Met of zonder love handles. Met of zonder pigmentvlekken. Met of zonder haar. Zo had Anne-Claire een bodypaint sessie met een vrouw die de ziekte Alopecia heeft. Dit houdt in dat je geen haar hebt. Vriendinnen van haar wisten niet dat ze deze ziekte had. Tijdens de sessie bij Anne-Claire deed zij haar pruik af, liet ze zich bodypainten en maakte foto’s met haar kale hoofd. De foto’s die Anne-Claire maakte waren voor haar de opening om het gesprek over haar ziekte te starten en zichzelf letterlijk te laten zien.
Dat Anne-Claire zelf ook haar eigen weg bewandelt - los van wat de maatschappij verwacht - blijkt wel uit haar carrièrepad. Ze zag zichzelf altijd in de financiële corporate wereld. Aktetas erbij. Helemaal af. En dat kreeg ze. Ze werkte voor grote organisaties binnen de financiële branche tot ze in 2016 een burn-out kreeg. In die tijd stelt ze zichzelf de vraag: wat vond ik als kind het aller leukste om te doen? Al snel komt ze bij tekenen. Ze begint in 2016 te schilderen. In eerste instantie met het maken van kunst. Wanneer dat begint te lopen komt ze in aanraking met bodypainting. Na haar eerste sessie weet ze: dit is waar ik 1000% voor wil gaan. Dit zorgde voor vragende reacties, want haar kunst begon net te lopen. “Je kunst doet het goed, waarom ga je daar niet mee door?” zeiden ze tegen Anne-Claire. Maar alles in haar onderbuik zei dat dit het was. Bodypainten. Om vrouwen te empoweren. En als je het weet, dan weet je het.